stałą obok pomnika widocznego na zdjęciu powyżej, paląc różowego she i trzęsąc się z zimna. pewnie na kogoś czekała, albo coś!

owen uczył sie dziś pilnie przez całe ranki, rozwiązując jakieś chemiczne zagadki, a kiedy odrobił wszystkie lekcje jak na przykładnego studenta farmacji przystało, to zaczął segregować prochy swojego autorstwa w fiolki po vallium i prozacu, którymi to wypchał sobie kieszenie, w których grzechotało z każdym jego krokiem. pewnie daisy słyszała ten znajomy grzechot już z daleka, chociaż nie wiem, czy wiedziała, czym para się owen. w każdym razie podszedł do niej dziarskim krokiem i cmoknął ją soczyście w policzek na powitanie - cześć daisy, co tam? - zapytał, rozwijając się ze swojego grubego szalika, który zrobiła mu babcia i zarzucił go na ramiona daisy, by nie było jej zimno.

- cześć owen, spóźniłeś się. piętnaście minut - powiedziała, bo załóżmy, że to właśnie na niego czekała i to z zegarkiem w ręku, bo nie lubiła, kiedy ktoś się spóźniał, sama też nigdy się nie spóźniała. skoro owen jest przyjacielem wszystkich to dejzi będzie stanowiła jego przeciwieństwo, także czasami wcale nie bywała miła - masz szczęście, że nie zamarzłam, choć pewnie byłabym atrakcyjniejszą lodową rzeźbą od tego pomnika - wymamrotała, poprawiając szalik, który zarzucił jej na ramiona. dobrze, że pasował jej do outfitu, bo byłaby tragedia (dla owena :d).

- oj tam oj tam, to tylko 15 minut. pracowałem nad projektem o szkoły. gdybyś musiała wymyślić wzór na uzyskanie tójniomopylanka chromu, to podejrzewam, że nie byłabyś w stanie wyjść dzisiaj w ogóle. poza tym myslałem, że ci ten cały makijaż zajmie nieco dłużej - puścił do niej oczko i się uśmiechnął najuroczej jak potrafił - mogłabyś przynajmniej udawać, że ucieszyła cię moja obecność.ach..te baby. co dzisiaj robimy? - zapytał, nadal uśmiechając się pogodnie. pewnie owen, mimo iż daisy czasem była nerwową jędzą, to miał do niej anielską cierpliwość i każde jej fochy przyjmował z godnością, nie robiąc sobie z nich wiele ;d

- cieszę się, nie widzisz? - posłała mu swój najładniejszy uśmiech, po czym wbiła rączki w kieszenie płaszcza, bo było jej zimno, a nie miała rękawiczek. - liczyłam na twoją kreatywność, ale pewnie nie miałeś czasu o tym pomyśleć, ponieważ musiałeś wymyślić wzór na uzyskanie tójniomopylanka chromu - przewróciła oczami, trochę sobie z niego drwiąc, ale tylko trochę. najwyraźniej miała już to we krwi i takie przytyki były u niej na porządku dziennym. - ale fajna czapka - zauważyła u niego coś nowego i zaraz chciała przymierzyć, bo pewnie miał taką jak na awatarze. nawet wspięła sie na palce, aby mu ją zdjąć, bo owen był strasznie wysoki, a ona miała raptem 173 cm, albo coś takiego.

no, z owena był strasznie wysoki patyczak, bo przynajmniej wygląda na dryblasa, bo jego kończyny sa ponadprzeciętnie długie, ale i tak go kocham całym sercem swoim<3
- oj, spokojnie, powinnaś się cieszyć, że odrabiam lekcje, to czyni ze mnie odpowiedzialnego człowieka, a chyba dlatego ze mną jesteś, co nie? - zapytał, falując brwiami jak kevin sam w domu, który się kapnął, że jest sam w domu - dzięki temu, że się teraz przykładam zdobędę jakąś ciepłą posadkę, dzięki czemu będziemy mogli wychować gromadkę swoich przystojnych dzieci. za każdym razem, kiedy spóźniam się z powodów szkolnych to sobie pomyśl jakim wzorowym mężem i ojcem kiedyś będę - wyszczerzył się, sprzedając jej ów bajer, po czym cmoknął ją w policzek. możliwe iż się nie mylił a propos planów na przyszłość, jednak nie zapominajmy, że owen z drugiej strony jest jednym z bardziej rozchwytywanych dilerów w okolicy xd

jego gadka przypomniała mi, że ojciec mi dzis powiedział, że mam zasuwać na prawo, bo po psychologii nie będę dużo zarabiać ;o chyba go ktoś uderzył w głowę, nigdy nie brałam nawet pod uwagi prawa. dobrze, ze daisy nie miała pojęcia o jego ciemnej stronie i nawet do głowy by jej nie przyszło, że owen jest dilerem. w sumie to nawet brzydziła się ćpunami, a dilerów mimo że nie brali, wrzucała do tego samego worka bandy brudasów, sad story. - zawsze wiedziałam, że nie jesteś do końca normalny - zaśmiała się, kiedy zaczął wybiegać w przyszłość tak dalekosiężnie - poza tym wybij sobie z głowy dzieci, miałabym rozstępy i wyglądałabym jak hipopotam - mruknęła, bo pewnie pamiętała opowieści jej matki, która zawsze żaliła się, że po ciąży z dejzi nie chciałaby mieć już żadnego dziecka, aby drugi raz tego samego nie przechodzić. dlatego też daisy była jedynaczką i do tego na tyle rozpieszczoną, aby wychodzić z założenia, ze gdy kiedyś poczuje instynkt macierzyński to kupi sobie ładne dziecko.

tyle, że owena na pewno nie można było wrzucić do jednego wora z ćpunami-brudasami. on był po prostu cwany i wykorzystywał swoją cenną wiedzę zdobytą na studiach do tworzenia prochów, które potem sprzedawał,ale sam broń borze nie brał, bo bał się, że po zażyciu wykopytnie, bo najwidoczniej nie darzył zaufaniem swoich wynalazków ;p pewnie na dodatek był wolny od nałogów i rzeczywiście oprócz nielegalnej działalności którą prowadził, to wad raczej nie miał, hihi. - oj nie bądź taka, nie chciałabyś mieć dzieci? latka lecą, mała. niedługo ci zrobię - zażartował, śmiejąc się przygłupawo - poza tym jak możesz wątpić w moją normalność. - pokręcił głową, zadzierajac lekko brodę, przez co wydawał się być jeszcze wyższy ;d

- mam jeszcze kilka miesięcy bycia nastolatką - stwierdziła, na jego komentarz o tym, ze latka lecą, bo wcale nie czuła się gotowa na bycie matką. ledwo pamiętała o tym, żeby nakarmić swojego kota. - chodźmy gdzieś, zimno tu- stwierdziła w końcu, ciągnąc owena za rąsię w bliżej nieokreślonym kierunku, mając nadzieję, że zmienią temat, bo ten o dzieciach tylko niepotrzebnie ją irytował. pozwalam ci zacząć gdziekolwiek chcesz, znaj łaskę pana :*